Prolongatie van DordtYart 2013.
The Innocent Mind (2013) bestaat uit een absisvormig paviljoen dat onder een daklicht is gebouwd. De halfronde witte wand binnen is beschilderd met drie zwarte zonnen. Als je langer kijkt doemen meer en meer cirkels op rond het zwart en begint het beeld te bewegen. Roland Schimmel schildert nabeelden. Een effect dat de meesten herkennen van een foto die met flits wordt gemaakt. Het flitslicht blijft dan nog even op je netvlies na flikkeren. Met de air brush-techniek weet Schimmel op subtiele wijze een palet aan prismatische kleuren aan te brengen die na enige tijd kijken pas zichtbaar wordt. Mede doordat de wand halfrond loopt en buiten het gezichtsveld verdwijnt, raakt de ruimtelijke oriëntatie van de toeschouwer verstoord. Het naar binnen vallende zonlicht doet de toeschouwer knijpen met de ogen. En de zwarte zonnen, die werken als een kompas, brengen de toeschouwer uit balans. Het beeld dat de kijker ziet, is niet hetgeen dat Schimmel schilderde, maar is een beeld wat op het netvlies wordt gevormd. Een beeld dat beweegt.
