Jan Kees van Kampen heeft zijn waterinstallatie Lingua Franca in de hal geplaatst, waarbij water in beweging wordt gebracht met behulp van geluid. Door het samenspel van geluid en belichting ontstaat een watersculptuur die constant van vorm verandert. Bepalend voor de vormen zijn de geluids- en lichtfrequenties, die zich op een precieze wijze tot elkaar en deels door de compositie, en deels door de compositie en deels door toeval.
Aankomende tijd werkt Jan Kees verder aan verschillende mechanische, elektronische en scenografische alternatieven en maakt zijn oorspronkelijke uitgangspunten inzichtelijker en diepgaander; de notie van het dialoog tussen twee machines (dan wel tussen mens en machine), de gezamelijke taal (Lingua Franca). Hiervoor zal veel aandacht aan het element compositie worden besteed. Deze compositie ontstaat door samenspel van zichzelf veranderende algoritmes, die zelf weer worden gekenmerkt door een heel vastomlijnde aanwending van toevalsgeneratoren.
