Kunstenaars werken doorLEILA ANDERSON & STAN WANNET Leila Anderson en Stan Wannet maken een interactieve installatie waarmee 88 filmfragmenten kunnen worden afgespeeld. Anderson en Wannet beschouwen het medium 'film' letterlijk als bewegend beeld, waarin iedere frame zelf in elkaar getimmerd is. Bijgeschaafd, geschuurd en belicht. Uiteindelijk wordt het decor, waarin zij de film momenteel opnemen, omgebouwd tot een sculpturaal object en voorzien van een pianoklavier met 88 toetsen dat door de toeschouwers bespeeld kan worden. Eén beeld waarin een oneindig aantal variaties en visuele composities besloten liggen.
A COLLABORATION MONUMENT Gewoonlijk is het zo dat gedurende samenwerkingsverbanden de ene partij de andere partij overheerst en dat er een constante strijd plaatsvindt. In A Collaboration Monument doen Amundason en Nimar een poging om tot het ultieme 50/50 samenwerkingsverband te komen. Om dit te bereiken gebruiken zij een derde persoon, iemand die zij nooit hebben ontmoet, als een instrument. Een fysieke belichaming voor de samenwerking, iemand waarnaar zij refereren als een surrogaat. Binnen dit samenwerkingsverband is Gerard Schouw (D66-kamerlid) de surrogaat. Zittend aan een tafel met een stuk papier en wat tekengerei, krijgt Schouw, via een koptelefoon, in elk oor, opdrachten tot tekenen te horen van Amundason en Nimar. Amundason en Nimar, die in verschillende landen verblijven, kunnen elkaar niet horen maar kunnen wel via webcams Gerard Schouw zien tekenen, zij geven hem opdrachten asl: teken een rechte lijn over het papier en verwijder de box in de linkerhoek. Als de tekening gereed is, wordt deze naar een architect gestuurd welke er een derde dimensie aan toe zal voegen. De architect voorziet Amundason en Nimar van architecturale 3D-tekeningen, welke uiteindelijk, met behulp van technici, op het terrein van DordtYart zullen worden gebouwd.
MAARTEN OVERDIJK De Nederlandse kunstenaar Maarten Overdijk maakt sculpturen en installaties. Bij DordtYart ontwikkelt hij een installatie die iets weg heeft van een geabstraheerd theaterdecor: een groot podium met daaromheen coulissen en een groep sculpturen die op het podium figureert. Opvallend detail: bijna alles is gemaakt van gietwas, een bijzonder materiaal dat door Overdijk met pigmenten op de juiste kleur is gebracht. Door het gebruik van transparantie, kleur en vorm functioneert het werk op de drempel van het waarneembare. Met minimale ingrepen weet de kunstenaar een subtiele kijkervaring op te roepen. OOK ERIK SEP WERKT IN AUGUSTUS DOOR |
|