|
|
Pilvi TakalaReal Snow White Pilvi Takala heeft een scherp oog voor ongeschreven regels en gedragscodes op bepaalde (semi )openbare plekken. Ze creëert situaties waarmee ze maatschappelijke structuren bloot legt. Dat kunst de maatschappij een spiegel voorhoudt, is in haar werk verre van een cliché. Verkleed als Sneeuwwitje is Takala op weg naar de entree van Disney Land. Kinderen en volwassenen gaan met haar op de foto en vragen om haar handtekening totdat een beveiligingsbeambte van het park duidelijk maakt dat ze in dit kostuum, deze ‘vermomming’, het park niet mag betreden. De kunstenaar doet zich naïef en enigszins onwetend voor, en is verrast door de interventie. Een open gesprek ontstaat tussen haar, de beveiliger en de omstanders. De camera die de gebeurtenis filmt, is onzichtbaar aanwezig. De antwoorden op haar onschuldige vragen zijn even hilarisch als ontgoochelend. De omstanders raken teleurgesteld als blijkt dat Takala niet de échte Sneeuwwitje is. De échte Sneeuwwitje loopt binnen in het park. ‘Ik dacht dat de échte Sneeuwwitje een tekening is’, werpt Takala tegen. Niemand lijkt te beseffen hoe vreemd het is om over ‘echt’ te spreken wanneer het om een fantasiefiguur gaat. Fantasie is niet langer grenzeloos wanneer we te maken hebben met een commerciële Disneyfiguur die miljarden opbrengt. Nep Sneeuwwitje mocht eens iets afwijkends doen wat niet in het Disney script staat. Of erger nog, iets kwaadaardigs. Ook buiten de poorten van het park moet haar gedrag aan de strikte regels van de klinkende munt voldoen. |
