Quynh Vantu (VS)

Hoewel ze is opgeleid als architect maakt Quynh Vantu (Verenigde Staten) geen onderscheid tussen architectuur en kunst. Ze onderzoekt de fysieke relatie tussen de gebouwde omgeving en de manier waarop men daarmee een relatie aangaat. Vanuit haar jeugd in het zuiden van Amerika, waar mensen veel buiten leven, is ze gewend aan een zuidelijke gastvrijheid en vriendelijkheid. Met haar werk lokt Quynh Vantu sociale ontmoetingen uit, die doen denken aan haar oorsprong, door architecturale interventies te creëren. Middels ruimtelijke experimenten verandert zij transitieplaatsen -hallen, drempels, traphuizen- in plekken voor korte sociale uitwisselingen. Ons geroutineerde handelen ten opzichte van de ruimte laat zij ons opnieuw evalueren.

Tijdens haar residentieperiode in DordtYart wil Quynh Vantu haar onderzoek naar de relatie tussen architectuur en kunst voortzetten, met de nadruk op onderzoek naar transitieplekken. Zowel statisch als fysiek gezien verleidt architectuur, het trekt je naar binnen en wekt interesse. Doorgangen of hallen bieden drama, geven richting of verleiden. Transitieplekken kunnen functioneren als choreograaf, omdat deze ieders betrokkenheid en deelname bepalen. Het is de meest actieve plek van een gebouw, waar mensen in en uit lopen, samenkomen of passeren.